«Μοναδικός δρόμος»

Γλυκά θηλάζομαι από τ’ ολόγιομο φεγγάρι,
γι’ άπιαστα όνειρα το πλοίο τ’ ουρανού σαλπάρει,

τον καπετάνιο κάνω και συνάμα τον λοστρόμο,

χαράζω σαν αστέρι τον μοναδικό μου δρόμο.

Συνοδοιπόρος για να γίνεις, θέσε την πυξίδα

στο φάρο που φωτίζει την αθάνατη Ελπίδα,

μειδίασέ της, πέρασε την πύλη της φιλίας,

χαράζει η αυγή της λαμπερής μας ιστορίας.

Μάχες πολλές θα δώσουμε στον κίτρινό μας ήλιο,

μη φοβηθείς ποτέ, θα μ’ έχεις σύμμαχο και φίλο,

τα ρόδα μας θ’ ανθίσουν σαν κισσοί σε άσπρα τείχη,

αγκάθια στους εχθρούς, στους φίλους άρωμα με τύχη.

Μοσχόπουλος Γεράσιμος 17/05/12 15:38μμ.