"ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ..":ένα όμορφο ποίημα από την Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου.

Ήταν ένας υγρός καιρός...
Πονούσαν οι ώρες, ατέλειωτα να στέκονται
με τους νεκρούς λεπτοδείκτες αγκαλιά..
Και η πομπή των ονείρων ακολουθούσε..
Και κάτι νύχτες ακατοίκητες, έσερναν τις πατημασιές τους,
άμαθες θαρρείς από του πόνου τη βουή..
Κι ένα καταραμένο ψιλόβροχο,
σαν παράφωνος, απόκοσμος ψαλμός δαύλιζε το θρήνο...
Μη φανταστείς...
Μικρή η απώλεια ήταν...
Μικρά και τα δάκρυα διαλύονταν στην υγρασία..
Σκορπίζονταν πίσω απ' τα σύννεφα...
Εκεί...

Πού μια διαυγής ηλιαχτίδα χαμογελούσε
αντικατοπτρίζοντας πολύχρωμες ματιές ζωής....
Κάποιος σταυροκοπήθηκε...
''Τι ασέβεια Θεέ μου'', μουρμούρισε...
Μια παρδαλή μες την ταφή...?
Ήταν ένας υγρός καιρός...
Μα έμπαινε η Άνοιξη....
και η απώλεια φάνταζε.....τόσο μηδαμινή.....

Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου