"ΟΝΕΙΡΟ": ένα απόσπασμα ποιήματος από τον Νίκο Μπατσικανή.

Στα χαρακώματα του νου
σπάω της μνήμης ρόδι.

Οι παλιές μας στιγμές 
Χάντρες, στο λαιμό της ανάμνησης.
Η ανάσα μου, γιασεμί-σάλι
στη γυμνή σάρκα σου.

Από κείνη την πρώτη νύχτα
κάθε βράδυ, και πιο κοντά
μα δεν μπορώ να σε αγγίξω
–διάφανη και συνάμα ορατή.
Γύψινη μάσκα, νεκρική
χλομή κι ανέκφραστη.

Ξάφνου, δεν είσαι κει
στο ρυάκι της πεθυμιάς·
χάνεσαι όπως ήρθες
άπιαστο όνειρο
νοσταλγία  
στο ψηλό ικρίωμα «του άγνωστου».

Σε μυστικά περάσματα
χάνω του ερχομού σου τα σημάδια.
        
Μα θα σε βρω, όπου κι αν πας
τρέχοντας ξέφρενα με τ’ άλογα του νου
σαλαγώντας τ’ όνειρο με τα γκέμια της χρείας
και τα σπιρούνια του «σ’ έχω ανάγκη».

Να, τώρα
πάνω στη φλούδα του ονείρου
ντυμένη το χιτώνα της λησμονιάς
αντίγραφο της λήθης
εκμαγείο μακρινής ανάμνησης•
γυάλινη, σχεδόν ανύπαρκτη
έτοιμη να δραπετεύσεις.

Παλιά, ξεθωριασμένη ζωγραφιά
μορφή στα χρώματα της σέπιας
λες πένθιμων ψυχών στα ρυάκια της θλίψης.

Κι εγώ να περιμένω μάταια
κι έξω να βλέπω την αλήθεια.

Όνειρο
–γυαλί με τα δυο κάτοπτρα της πραγματικότητας
αβεβαιότητας καθρέφτης.

Κι αν ξυπνήσω ξαφνικά
τα όνειρα που κάναμε μαζί
κάποτε
θα φαντάζουν σαν παλιά ιδεώδη
και, με κάποιο τρόπο
η αίσθηση ότι όλα είναι καλύτερα.

Κενοί ορίζοντες
για μια νέα αρχή
αν και, πέρα από δώ
υπάρχει ένα νέο μέτωπο μάχης.
Από κάποιο άλλο όνειρο θα γεννηθεί
η επόμενη ιστορία
στο περβάζι του μυαλού
κι εκεί θα πιούμε οι δυο μας
καφέ και τσιγάρο.

Ποιητική Σύνθεση (απόσπασμα)
Εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2011
Νίκος Μπατσικανής