"Το σονέτο των ηρώων της Κύπρου": ένα βραβευμένο ποίημα από τον Λευτέρη Μουφτόγλου

Ο πολυβραβευμένος ποιητής Λευτέρης Μουφτόγλου ποίησε το παρακάτω εξαιρετικό σονέτο:

Θα' θελα να' μουνα του δέντρου σας κλωνάρι,
μια παπαρούνα στην μικρή σας την αυλή
κοκκινισμένη από το αίμα το πολύ,
που απ' τις πληγές της λευτεριάς θα είχα πάρει.

Θα' θελα να' χα το δικό σας μεγαλείο,
αυτό το μεγαλείο που αντηχεί
θεία καμπάνα, όταν στέλνει η ψυχή
στα παλικάρια σας το ύστατο αντίο.

Στιγμές, που περισσεύουνε τα λόγια,
στιγμές, που δεν τις πρέπουν μοιρολόγια.
Πετά στον ουρανό ένα πουλί.

Μια λεύκα χαμηλώνει το κεφάλι,
της μάνας ορφανή μένει η αγκάλη.
Με περηφάνια το στερνό της το φιλί.

Θα' θελα να' μουνα γονιός των δοξασμένων
παλικαριών, που τα προσκύνησε η γη,
που ο Θεός τα καμαρώνει, τα ευλογεί,
τα σύμβολα χιλιάδων σκλαβωμένων.

Θα' θελα να' λεγα στον κόσμο με καμάρι
πως έναν ήρωα μεγάλωσα και 'γω,
της λευτεριάς έναν μοιραίο οδηγό,
που οι άγγελοι κοντά τους έχουν πάρει.

Τ' αστέρι, που απ' του σύμπαντος τα βάθη
περήφανο στους τάφους σας εστάθη,
θαρρείς ότι τους μάγους οδηγεί,

ας γίνει οδηγός των επιγόνων,
ώστε ελεύθερη στο πέρασμα αιώνων
η ιερή να παραμείνει τούτη γη.

Βραβείο στο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του ΕΠΟΚ του 2015.
Λευτέρης Μουφτόγλου