Σελίδες

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

«ΡΑΪΤ,ΤΟ ΑΤΣΑΛΙΝΟ ΠΟΥΛΙ»: ένα χιουμοριστικό διήγημα από την Λένα Μαυρουδή Μούλιου



ΚΟΙΤΑΞΕ τώρα μια σύμπτωση. Η δημοσίευση δύο πολύ περίεργων φωτογραφιών, με το ίδιο θέμα: ’’ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ.’’
Η μία, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, το παρουσιάζει σαν προϊόν της σύγχρονης σχετικά τεχνολογίας, (σημ. αρχή της προηγούμενης εκατονταετίας) ενώ η άλλη, ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ απεικόνιση του ΠΡΩΤΟΥ μοντέλου στην Ιστορία του ανθρώπου. Δύο εποχές. Η μία αφορά τη γένεση της ‘’ιδέας’’ της τεχνολογίας, η άλλη την εφαρμογή της με τον ίδιο βαθμό ευφυΐας και στις δύο εποχές.
Ας αρχίσουμε από την πρώτη, τη γένεση.
Τη μυθολογία που ξέραμε ας την ξεχάσουμε.
Πώς η Ιστορία κατάφερε να αποκρύψει από την Παγκόσμια Κοινότητα την πραγματικότητα δεν ξέρω. Το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι, τις πληροφορίες που κατάφερα να συλλέξω, να τις καταθέσω, ως έχω χρέος. Αρχίζω:
‘Όταν ο ΊΚΑΡΟΣ θέλησε ως γνωστόν να πλησιάσει τον ήλιο, μεθυσμένος από την επιτυχία της πρώτης πτήσης του ανθρώπου, είδε με φρίκη πολύ γρήγορα να λιώνουν τα φτερά του στα πλάγια της ατράκτου που ήταν… το ίδιο του το κορμί,(!) και να πέφτει σαν βολίδα στο αγριεμένο πέλαγο χωρίς να προλαβαίνει να φωνάξει καν. Αλλά και να το έκανε ποιος να του προσφέρει βοήθεια και πώς;
Η μεγάλη Βιοτεχνία που κατασκεύασε τα κέρινα φτερά του, ανάστατη. Ξαφνικά αμαυρώθηκε η επαγγελματική της φήμη. Λίγο το ’χες; Επιπλέον έξαλλη με τον ήδη συγχωρεμένο επιπόλαιο πιλότο που φέρθηκε τόσο χαζά. Πού να το φανταστούν, ότι δε θα περνούσε από το μυαλό του αυτό που ακόμη και ένα παιδί θα σκεφτόταν. Ότι δηλαδή ο Θεός Απόλλωνας θα γινόταν Τούρκος που δεν τον υπολόγισε. Αυτός ήταν και ο λόγος που η Βιοτεχνία είχε θεωρήσει περιττή την προειδοποίηση στις οδηγίες χρήσεως. Ήταν αυτονόητη. Και ατσάλινα να ήταν τα φτερά θα έλιωναν. Όπως και να ’χει και καλού κακού, από το σημείο αυτό το χρονικό και μετά, τα φτερά που θα κατασκεύαζε θα ήταν από ένα ανθεκτικότερο υλικό και μη με ρωτήσετε ποιο, γιατί δεν γνωρίζω.
Κάλεσε τους μεγαλύτερους εφευρέτες και μηχανικούς της Εποχής και εφηύραν το ανθεκτικό αυτό υλικό και όλη η Υφήλιος, ή όση (λίγη) τέλος πάντων ήταν πολιτισμένη, θαύμασε τα λαμπρά τους μυαλά. Έπρεπε η Βιοτεχνία πάση θυσία να επανεύρει την χαμένη της φήμη. Δεν υπολόγισε μήτε τάλαντα, μηδέ κόπο.
Το μέγα σκάνδαλο της εποχής, έπρεπε να επουλωθεί. Δεν παίζουν μ’ αυτά…

Ανάμεσα στους ειδικούς ήταν ένας μεγάλος τεχνίτης είλωτας, με περγαμηνές (ήταν αυτός που βοήθησε τον Οδυσσέα στη κατασκευή του Δούρειου Ίππου!) και είχε μια ιδέα τόσο φαεινή που όταν την άκουσαν οι ειδικοί έμειναν ενεοί. Ναι μεν θα έφτιαχνε φτερά δικής του επινοήσεως, μα στην απευκταία περίπτωση που έπεφτε ο πιλότος σε νερό, να μην πνιγεί.
Σκέφτηκε λοιπόν το εξής θεόκουφο. Αντί τα φτερά να είναι κολλημένα στο κορμί του πιλότου, να είναι προσαρμοσμένα σε ένα είδος ατράκτου, κάτι σαν πλοιάριο, δηλαδή, που θα εκτελούσε και χρέη ΠΛΟΙΟΥ. Τα δε φτερά θα  διπλώνονταν αυτόματα και θα μαζεύονταν. Αυτά, αν το όλο κατασκεύασμα έπεφτε στο νερό. Αν έπεφτε στην ξηρά, χμ θα είχε την τύχη που και σήμερα έχουν τα αεροπλάνα δυστυχώς.
Όλα αυτά που λέω, τα έμαθα από έναν ετοιμοθάνατο υπεραιωνόβιο, Άγιο Μοναχό, μέγιστο μελετητή και ερευνητή της Ελληνικής Μυθολογίας, φίλο κολλητό του προπάππου μου. Είπε, βλέποντας το τεράστιο ενδιαφέρον μου, ότι αν ήθελα, μετά το θάνατό του, να ερευνούσα τους πανάρχαιους παπύρους που βρίσκονταν στις κρύπτες της Μονής, ΑΡΙΘΜ. Κρύπτης τάδε, βιβλιοθήκης δείνα, ράφι τάδε, για να μη πελαγώσω ψάχνοντας. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του.
Για κάκιστή μου τύχη όμως το Μοναστήρι κατεστράφη ολοσχερώς από έναν μεγάλο σεισμό που έπληξε την περιοχή και ό, τι είχε απομείνει κατακάηκε από τα δεκάδες δεκάδων καντήλια που ήταν αναμμένα στην Μονή… Σε κάθε περίπτωση πάντως και αυτά που ήδη ήξερα, λίγα ήταν;
Συνεχίζω:
Κατόπιν επίπονης δουλειάς κατασκευάστηκε λοιπόν το ΠΡΩΤΟ ‘’ΑΛΗΘΙΝΟ’’ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ στην Μυθιστορία της Ανθρωπότητας την εικόνα του οποίου είδαμε όπως είπα, προσφάτως. Ήταν δε, ένα τέτοιο αριστούργημα, (ουδεμία σχέση έχοντος με υδροπλάνο) που ο είλωτας ανταμείφτηκε με αξιώματα και μετάλλια, ανακτώντας κυρίως την ελευθερία τόσον τη δική του όσον της οικογενείας του.
Κανένα κατασκεύασμα της εποχής δεν άντεχε σε σύγκριση μαζί του. Πανάκριβη κατασκευή, ισόποση του ετήσιου Προϋπολογισμού του Κράτους. Και επειδή ήταν ένα είδος υπερόπλου, η Ελλάδα έγινε Κοσμοκράτειρα. (Άσχετα αν αργότερα κατατεμαχίστηκε σε Πόλεις Κράτη και άρχισε η φαγωμάρα μεταξύ τους που κράτησε αιώνες. Κι αυτά γνωστά!!!)
Επειδή όμως ο πρώην είλωτας και νυν Αξιωματούχος σαν μεγαλοφυής που ήταν, κατάλαβε εγκαίρως τις έριδες που θα ακολουθούσαν, ενδιαφερόμενος συνάμα για την υστεροφημία του, ανέκρουσε πρύμνα, προσποιούμενος τον βαρέως ασθενούντα και η κατασκευή του Αεροπλάνου σταμάτησε.
Βρε κουβάλησαν τον Ιπποκράτη, βρε τον Ασκληπιό, τίποτα. Ο ‘’ασθενής’’ χειροτέρευε συνεχώς. Οι άρχοντες τραβούσαν τα μαλλιά τους και διαρρήγνυαν τους χιτώνες από την απελπισία τους. Οπόταν, είδαν και απόειδαν και του έφεραν έναν ονομαστό τσαρλατάνο γιατρό που ο ίδιος  ζήτησε. Σ’ αυτόν, ο πρώην είλωτας εξομολογήθηκε την αλήθεια και το γιατί θέλησε να σταματήσει την κατασκευή του υπερόπλου. Αυτός, ξύπνιος όπως ήταν, κατάλαβε την αναγκαιότητα του ψέματος και, με κάτι βότανα που του έδωσε, χωρίς να κινδυνεύει ούτε καθ’ ελάχιστον η υγεία του ‘’ασθενή,’’ τον έκανε να μοιάζει τα χάλια του χωρίς να είναι. Ο σκοπός άγιαζε τα μέσα. Έτσι οι εργασίες σταμάτησαν και το ιπτάμενο αριστούργημα σιγά σιγά ξεχάστηκε. Ο πρώην είλωτας βέβαια δεν το’ χε σκοπό να αφανίσει το μεγαλούργημά του. Ήθελε να αφήσει τα σχέδιά του να υλοποιηθούν και να βελτιωθούν από τις κατοπινές γενιές, κάτι σαν παρακαταθήκη, όταν οι άνθρωποι θα ήταν ωριμότεροι, πιο μορφωμένοι, για να τα χρησιμοποιήσουν καταλλήλως. Και έτσι από αιώνα σε αιώνα, από χιλιετία σε χιλιετία, από έμπιστα χέρια, σε έμπιστα χέρια, τα σχέδια έφτασαν στον άγιο Μοναχό κολλητό φίλο του προπάππου μου.
Μα φαίνεται ΌΤΙ  ΔΕΝ  ΤΑ  ΕΙΧΕ  ΜΟΝΟΝ  ΑΥΤΟΣ τα πολύτιμα σχέδια τελικά. Γιατί, στον 20ο πια αιώνα μ. Χ. και ακριβέστερα στην αρχή του, είδαμε το αριστούργημα του είλωτα υλοποιημένο από την εκτός Ελλάδος τεχνολογία. Βέβαια πολύ πιο εξελιγμένο, και βαφτισμένο με ένα περίεργο όνομα: ‘’ΡΑΪΤ,  ΤΟ  ΑΤΣAΛΙΝΟ  ΠΟΥΛΙ!’’

Τελικά οι Αρχαίοι, ακόμη και οι είλωτες, πολύ έξυπνοι βρε παιδί μου.
Ίσως γιατί δεν έτρωγαν σιτάρι, όπως μας πληροφόρησε προσφάτως μία διατροφολόγος!!!...

Τ  Ε  Λ  Ο  Σ 
Λένα Μαυρουδή Μούλιου

4 σχόλια:

  1. Το από πού πήρε το όνομά του το αεροπλάνο φαντάζομαι το καταλάβατε . Μην τα λέω και όλα εγώ!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από τους αδερφούς Ραϊτ φαντάζομαι. Σε ευχαριστώ για την δημιουργική συμμετοχή σας κα Λένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λένα, ευτυχώς που δεν γίνονταν όλα αυτά σήμερα. Με την αναίρεση της πραγμάτωσης του υπερόπλου, θα αναιρούνταν και η ελευθερία του είλωτα και της οικογενείας του, βεβαίως- βεβαίως. Υπέροχη γραφή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή