Μόνη πατρίδα ο Έρωτας:ένα ποίημα από τον Μοσχόπουλο Γεράσιμο

Εφήμερο το χάδι σου σαν το γλυκό μελτέμι,

το άρωμά σου φέρανε οι τέσσερις ανέμοι,

Θυμήθηκα τη γεύση σου κρασιού σαν κεχριμπάρι,

σ’ αυτό το βράδυ να ‘σουν ‘δω μαζί με το φεγγάρι.

Και το φιλί σου δροσερό σαν την πηγή της νιότης,

με πάθος τό ‘κλεψα σφοδρά σαν ήρωας Κιχώτης,

με πνεύμα ατίθασου πουλιού χαρίζεις την αγάπη,

μετά πετάς και χάνεσαι ζητώντας την Ιθάκη.

Μένεις πιστή στον Έρωτα, η μόνη σου πατρίδα,

σα Δούλα του πορεύεσαι κρατώντας μια πυξίδα,

δε δείχνει το βορρά ποτέ μα τί ποθεί η καρδιά σου,

εκείνο σε κρατά γερά δοσμένη στ’ όνειρά σου.

Μοσχόπουλος Γεράσιμος

19/02/14   01:55πμ.

Αθήνα