Γεμάτοι συντροφιά

Στην Αγγελική...

Σαν το φεγγάρι έντυσε με φως την μοναξιά μου,

εσένα ονειρεύομαι να έρχεσαι εδώ,

να με αγγίζεις τρυφερά, να σβήνεις τη φωτιά μου

και σαν κοιμάσαι δίπλα μου να σε παρατηρώ.

Δε φτάνει ένα σ’ αγαπώ και μία καληνύχτα,

να σ’ αγκαλιάζω πιο σφιχτά πριν φύγεις μακριά,

θα σε θυμάμαι πάντοτε σαν μπλέχτηκα σε δίχτυα,

σε δίχτυα ζώντος έρωτα με βάσανα γλυκά.

Τα μεταξένια σου μαλλιά, το δέρμα σου το λείο

σα λάφυρα της σχέσης μας, τα χάιδεψα θερμά,

ελπίζω να μην πω ποτέ ένα στερνό αντίο

και να γεράσουμε μαζί γεμάτοι συντροφιά.

Μοσχόπουλος Γεράσιμος

21/07/16  16:13μμ

Αθήνα

Από την ποιητική συλλογή Αγγέλων έρωτες.