"Σα νησί σε αγαπώ"

...με σιγοντάρει τρυφερά τ’ ολόγιομο φεγγάρι,

Θεέ μου σβήσε σαν κερί την κάλπικη αγάπη

κι ας σιωπήσουνε τ’ αστέρια, κι ας μαυρίσει ο ουρανός,

με σιγοντάρει τρυφερά τ’ ολόγιομο φεγγάρι,

θα ‘ρθουν άσπρα περιστέρια και θα γίνω ψαλμωδός.

Με τη Φοινίκη συντροφιά, ζυγώνω την Ιθάκη,

χτίζει η Αφροδίτη πλοίο με το άλλο μου μισό,

συνταξιδιώτες τ’ έρωτα με τ’ όσιο καράβι,

στης ζωής το μεγαλείο, σα νησί σε αγαπώ.

Στην όχθη της ανατολής, πλαγιάσαμε παρέα,

πλέξαμε τα σώματά μας σαν τα φύκια της ακτής,

ψέλνω λωτό στη μήτρα σου, γλυκά, σαν τον Ορφέα,

τίκτουν πια τα όνειρά μας, σαν την αίγλη της αυγής.  

Μοσχόπουλος Γεράσιμος