«Ένα τέρας, η Τρόικα»

Ένα τέρας ήρθε στην Ελλάδα,

κι εκφωνεί ωμά μια μαντινάδα:

-«Θέλω και λεφτά και καμαριέρες,

έστω τις δικές σας θυγατέρες,

τον αγέρα πρέπει να χρεώσω,

άκαμπτα σας γδύνω όσο κι όσο!».

Απαντά της ζούγκλας το λιοντάρι,

θέλοντας κυρίως να παρλάρει:

-«Θα περάσουμε ωραίους νόμους,

θα σχεδιαστούν σε υπονόμους,

μεγαλειωδώς και με σοφία,

θα σερβιριστούν με μαεστρία,

ο λαός κοιμάται χρόνια τώρα,

ας μην τρώει ψίχα, μόνο κόρα!».

Το ταϊσαμε πολύ το πλάσμα,

σας τ’ ορκίζομαι σ’ αυτό το άσμα. 

μα το τέρας είναι αδηφάγο,

ό,τι και να φάει το παμφάγο,

δεν αρκεί ουδόλως να χορτάσει

όπου να ‘ναι, άκου το, θα σκάσει!

Βλέπω Έλληνες να έχουν μένος,

τους στηρίζω, όντας αφρισμένος,

ας μιλήσουνε σ’ αυτό το ποίημα,

με χαρά τους εκχωρώ το βήμα:

-«Τρύπιο και κενό το πορτοφόλι,

της οικονομίας η πανώλη,

όλους πια μας έχει αρρωστήσει,

ριζικά μας έχει μπαϊλτίσει!

Άδεια εντελώς η κατσαρόλα,

απ’ την πείνα τρώμε και μια φόλα!

Έχουμε μια πρόταση σα λύση,

ύστερα, το πράγμα θα κυλήσει:

Φάτε μία μόνο φασολάδα,

έπειτα, βουτάτε στον Καιάδα,

άξεστους πολύ δε θα μας πείτε,

όπως στρώσατε, θα κοιμηθείτε!».

Θα τελειώσω με δική μου φράση,

μήπως πάψει του θυμού η βράση:

-«Σε αυτούς, που κάνουνε ταμείο,

έτσι θα τους πούμε το αντίο!».    

Μοσχόπουλος Γεράσιμος