«Κάλπικες αισθήσεις»

Στον πίνακα της ζωής,

κάποιος ζωγράφισε τον ουρανό με τα σύννεφα,

μα εγώ θωρώ το ξεβαμμένο γαλάζιο του καμβά

και τα ξεφτισμένα βαμβακερά νυφικά.

Όντας εγκλωβισμένος στους εφιάλτες του χτες,

όπως ένας τυφλός κύκλωπας

αναδιφά μια σπίθα ελπίδας

 

μέσα στην άβυσσο του Ερέβους.

Σαν το όνειρο χτίστηκε κι η ζωή,

κάλπικες αισθήσεις μας κυριεύουν,

επώδυνη η αφύπνιση για τις μαριονέτες

κι επικίνδυνη για τους αφέντες των νημάτων.

Θηλάζομαι την ανάσα

στο καταφύγιο της μητρικής ποίησης.

Μόνο εκεί απελευθερώνομαι

από τα δεινά της ανθρωπότητας.

Οι φύλακες του Χάους

και του Έρωτα

μου ανοίγουν την πύλη

για το αιώνιο φως

κι εγώ εισέρχομαι

σαν ένα απ’ τα συστατικά του.

Μοσχόπουλος Γεράσιμος

26/12/12           18:05