Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

"Η νύχτα της καρδιά σου φεύγει"

Ένα ποίημα από τον Δημήτριο Γκόγκα.














Τα χέρια μου δεν είναι κλαδιά,
δεν ανθίζουν λουλούδια
την Άνοιξη.

 *

Είναι του φεγγαριού λεπίδες,
που κόβουν την νύχτα,
στης ζωής την θυσία.
  *

Έτσι κάθε πρωί και κάθε βράδυ,
στην στέγη του σπιτιού μου,
παραφυλάει ένα αηδόνι.

 *

Μ΄ αρέσει η βροχή μου λες,
μα στης μουσική της το βήμα,
πόση μοναξιά!

 *

Όπως και το χιόνι,
άσπρο,
στο χώμα λασπωμένο.

 *

Μ΄ αρέσει και αυτό μου λες,
μα όταν πέφτει συνεχώς,
κρυώνεις.

 *

Στην καταιγίδα και στον κεραυνό,
κουρνιάζεις
στην σκιά μου.

 *

Κι η νύχτα της καρδιά σου
Φεύγει,
με το πρώτο χάδι σου.

 *

Τα χέρια μου γίνανε
τώρα κλαδιά,
πάνω τους βροχή και χιόνι.

 *

Στο πάτωμα ένα λουλούδι ,
γυρίζει απ΄ την αγάπη μου
και γίνεται φεγγάρι.

Δημήτριος Γκόγκας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου