Αίσθηση καθήκοντος και καθαριότητα πόλης

Ο κυβερνητικός πράκτορας, με την ονομασία Ιάκωβος Δεσμός, περπατούσε προς το σπίτι του. Μια αποστολή είχε έρθει στο τέλος της, καθώς είχε αντιμετωπίσει επιτυχώς τον Χρυσοδάχτυλο, αφού είχε αποτρέψει την έκρηξη μιας πυρηνικής βόμβας, ενώ το χρονόμετρο των δευτερολέπτων έδειχναν 07.  Ήτανε ξημερώματα και περνούσε έξω από το πανεπιστήμιο του Πειραιά. Τέτοια ώρα δεν περίμενε να βρει κάποιον ξύπνιο. Είχε φτάσει στην πύλη του πανεπιστημίου και συνάντησε ένα γνώριμο πρόσωπο προς έκπληξή του. Ήταν ο σκουπιδιάρης της γειτονιάς του. Μόλις το κατάλαβε, τον χαιρέτησε με ένα πλατύ χαμόγελο λες κι ήταν παλιοί φίλοι:

-«Τι κάνετε τέτοια ώρα εδώ; Είστε ο υπεύθυνος καθαριότητας, που περνάτε από το σπίτι μου». Κι ο σκουπιδιάρης Θωμάς όντας χαρούμενος από την ευγενική προσφώνηση, απάντησε:

-«Είναι χαρά μου, που αναγνωρίζετε το έργο μας! Είναι δύσκολο να καθαρίζεις τον τόπο. Για αυτό έδωσα εξετάσεις και πέρασα στο πανεπιστήμιο του Πειραιά. Είμαι στο τμήμα πληροφορικής. Τώρα ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά είμαι από τόσο νωρίς εδώ γιατί έχω συνηθίσει να ξυπνώ από πολύ πρωί λόγω δουλειάς. Αρκετά με μένα όμως, εσείς;».

-«Καλά είμαι κι εγώ», είπε ξερά ο Ιάκωβος και πρόσθεσε δείχνοντας με το δεξί του χέρι ένα κουτάκι αναψυκτικό, που ήταν πεσμένο στο δρόμο:

-«Δε θα το σηκώσετε;». Κι ο Θωμάς φανερά ενοχλημένος απαντά:

-«Γιατί να το σηκώσω παρακαλώ;». Ο Ιάκωβος συνέχισε με μια φυσικότητα σα να λέει κάτι αυτονόητο:

-«Μα για να το πετάξετε στα σκουπίδια βεβαίως!» Κι ο Τομ πλέον εκνευρισμένος απαντά:

-«Μάλλον θα αστειεύεστε! Ποιος είστε στο κάτω-κάτω για να μου κάνετε υποδείξεις;». Ο Ιάκωβος δεν έχασε καθόλου το κουράγιο του από την αντίδραση του Θωμά και πρόσθεσε όντας πολύ σοβαρός:

-«Ιάκωβος, Ιάκωβος Δεσμός. Χάρηκα» και ο Θωμάς απαντά νερόβραστα:

-«Θωμάς Καθαρούλης, αλλά ήταν ρητορική η ερώτησή μου». Ο Ιάκωβος συνεχίζει ακάθεκτος: 

-«Δεν αστειεύομαι καθόλου όταν πρόκειται περί καθήκοντος!». Ο Τομ είχε πλέον κοκκινίσει από τα νεύρα του κι είπε:

-«Μα τι καθήκον και πράσσειν άλογα; Δεν είμαι σε ώρα υπηρεσίας στην τελική!» Ο Ιάκωβος ήταν πολύ ήρεμος και  συνέχισε λέγοντας:

-«Δηλαδή αν ένας αστυνομικός δει κάποιον να κλέβει, δεν θα τον κυνηγήσει επειδή έχει τελειώσει η βάρδιά του;». Ο Θωμάς έχοντας βγει έξω από τα ρούχα του απαντά: -«Μου φαίνεται έχετε βαλθεί να με τρελάνετε! Κι αν επιτρέπετε, τι δουλειά κάνετε εσείς;». Ο Ιάκωβος επειδή δε μπορούσε να μιλήσει ανοικτά για το επάγγελμά του, καθώς αν έκανε τέτοιο σφάλμα θα αναγκαζότανε να σκοτώσει τον Θωμά, αφού είχε και ειδική άδεια από το Θεό για να σκοτώνει, οπότε απάντησε αινιγματικά:

-«Αυτό είναι κάπως πολύπλοκο» λέει ο Ιάκωβος και προσθέτει με περήφανο ύφος:  

-«Ας πούμε, βοηθώ τους άλλους ανθρώπους να απαλλαχτούν από τα προβλήματά τους!». Κι ο Θωμάς έχοντας ηρεμήσει κάπως, λέει:

-«Ε, τότε βοηθήστε εμένα πετώντας αυτό το αναψυκτικό στα σκουπίδια!» και αφού το είπε, έφυγε από εκεί. Ο Ιάκωβος έχοντας υψηλή αίσθηση καθήκοντος θεώρησε σωστό να βοηθήσει τον υπεύθυνο καθαριότητας κι έτσι σήκωσε το πεταμένο αναψυκτικό και το πέταξε στα σκουπίδια. Ήταν περήφανος για την πράξη του, αφού είχε εκτελέσει επιτυχώς άλλη μία αποστολή.      

Μοσχόπουλος Γεράσιμος 14/11/11