Εκείνη τη μάντρα του σπιτιού,
την σκαρφαλώναμε -σαν παιδιά- με ευκολία.
Όσο ψηλώναμε,αυτή χαμήλωνε.
Μα κάποιο διάστημα αβέβαιο -που δεν της δώσαμε σημασία-
η μάντρα σταμάτησε να κονταίνει και άρχισε να υψώνεται.
Και θαρρώ,πως ακόμα υψώνεται...
την σκαρφαλώναμε -σαν παιδιά- με ευκολία.
Όσο ψηλώναμε,αυτή χαμήλωνε.
Μα κάποιο διάστημα αβέβαιο -που δεν της δώσαμε σημασία-
η μάντρα σταμάτησε να κονταίνει και άρχισε να υψώνεται.
Και θαρρώ,πως ακόμα υψώνεται...
Ρένα Μ.Πέτρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου