"Από αγάπη": ένα ποίημα από την Μαρία Κεΐσογλου.

Απέραντος νεκρικός κήπος,
απογευματινός πόλος παγωμένος,
δάσος καμένο, απογυμνωμένο,
ουρανός συννεφιασμένος, πασχαλιάτικος,
πεδιάδα χωμάτινη,
ξερός αγρός που στολίζεται
από λιγοστά χειμωνιάτικα φυλλοβόλα δέντρα,
αδειανή λεωφόρος λίγο πριν το χάραμα,
φώτα του δρόμου σβηστά, ξεχασμένα,
λευκά παγωμένα δωμάτια.
Και μες τη σιγή,
ένα πουλάκι η καρδιά μου,
να τιτιβίζει αδιάκοπα,
για σένα,
περιμένοντας ένα σημάδι αλλιώτικο,
ένα χρώμα,
μία φωνή,
ένα άγγιγμα δικό σου,
ν' αρχίσει τον κόσμο
απ' την αρχή.
Από αγάπη..

Μαρία Κεΐσογλου