Εμπνευσμένο από το «Παράπονο» του Ελύτη...
Σφυρίζει το πλοιάριο μπαρκάρει για τα ξένα,
αρπάζει την ελπίδα μου, μαζί μ’ αυτήν και ‘σένα,
κοιτάω στον ορίζοντα που φεύγει το καράβι
αναπολώ τα χάδια σου, το τελευταίο βράδυ.
Πρώτο τσιγάρο άναψα χωρίς τη συντροφιά σου,
μου λείπουν τα χαμόγελα και τα γλυκά φιλιά σου,
μία φορά να βάσταγα ακόμη το κορμί σου,
τι κρύβεις να σκεφτόμουνα βαθιά μες στην ψυχή σου.
Σα μια γυναίκα κι η ζωή, μια ευκαιρία δίνει,
τα βήματά σου πρόσεχε, τα λάθη δεν τα σβήνει,
σαν ταξιδεύεις πλάι της με ρότα προς Ιθάκη,
να νιώθεις την πυξίδα σου σα δείχνει την αγάπη.
Μοσχόπουλος Γεράσιμος 23/04/13 22:30μμ.
Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή «Οι γυναίκες σας ιδέες».
Πάρα πολύ ωραίο Γεράσιμε :) ,μα και το τραγούδι της Ελευθερίας.....μοναδικό !!! Εύγε για τις δημιουργίες κι επιλογές !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέραΑλίκη! Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου! Είσαι πάντα "κοντά μου" όταν δημοσιεύω τα ποιητικά μου πονήματα!
ΔιαγραφήΠολύ πολύ όμορφο Γεράσιμε.... Πραγματικά γεμάτο εικόνες, συναίσθημα, νόημα, ρυθμό, μέτρο.... Ποίηση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Drmakpsy!
Διαγραφή