Χρυσής βροχής εξαίσιο πανόραμα
ηλιοσταλάγματα στο κύμα της πρωίας
μυαλού δροσίσματα φιλιά που λαμπυρίζουν
στραφταλιστές κι ανήσυχες νεροπυγολαμπίδες!
Ηλιομαινάδες αεικίνητες κι αλλόφρονες
του φωτοβόλου θεού ακολουθούν την αίγλη
στα επουράνια γαλανά πυρακτωμένη στράτα
δεμένες άρρηκτα, πιστά στο άρμα της λατρείας του.
Τι κι αν στο διάβα τους γελούν καλάρμενα καράβια
σειρήνες βάρκες και ταξιδευτές λευκοντυμένοι γλάροι!
Εκείνες δε λιποτακτούν, το προσφιλές δεν αθετούν το χρέος
δίχτυα σκορπίζουν στο γιαλό χρυσόχρωμα στολίδια
που καταυγάζουν στα νερά καθρέφτισμα του κόσμου.
Και στο βαμμένο λιόγερμα εφήμερης δόξας δύση
κοντά του ψυχορραγούν το φως, μαζί γλυκοκοιμούνται
σ’ άλλη ηλιόλουστη ζωή πάλι θα αναστηθούνε
παραδομένες εντελώς στο λαμπροφόρο βασιλιά
στα φλογισμένα βλέμματα, τα πυρωμένα χάδια.
Ω! Πόσο ευφραίνεται η ψυχή και η καρδιά σκιρτάει
πώς ξεθαρρεύει η αυγή και τρεμουλιάζουν τ’ άστρα
κάθε που «ηλιαχτίδα» με καλείς σε ολόθερμη αγκάλη
αγάπης ήλιε ποθητέ καλοκαιριού αιώνιου!
Αλεξάνδρα Κωστάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου