«Θεά Τύχη»

Γλυκιά, θεά μου τύχη χαμογέλα

και δώσε χάρη στην βαθειά μου τρέλα,

μπας και κερδίσω το παιχνίδι τούτο,

μιας κι έχουν μπει με όλο τους τον πλούτο.

Το χέρι σκάρτο εντελώς, μπλοφάρω,

θα παίξω ρέστα μήπως και ρεφάρω,

μα έχω άσσο σε κρυφή μου τσέπη,

γλυκιά η κατοχή του σα σαλέπι.

Γλυκιά, θεά μου τύχη φίλησέ με,

και δώσε μου πνοή κι αγκάλιασέ με,

μπας και βγω νικηφόρος στην παρτίδα,

δεν πρέπει να πεθάνει η ελπιδα.

Το φύλλο φτιάχνει κι ίσως έχω ρέντα,

με λίγη τύχη θα μου φτιάξω κέντα,

τα φύλλα μου κυλούν σαν τον Ευφράτη,

στην τύχη πονηρά θα κλείσω μάτι.

Γλυκιά μου τύχη δώσε μου αγάπη,

μην χαμπαριάσει κανείς την απάτη,

σου ζήτησα να κοιμηθείς μαζί μου,

να με φοβούνται όλοι οι εχθροί μου.

Τους έγδυσα στεγνά, τα πήρα όλα,

σαν έμαθαν για τον κρυφό μου άσσο,

ζορίσανε και βγάλανε πιστόλια,

δεν είχα πλέον τίποτα να χάσω,

για να μη γίνει, όμως, τραγωδία,

τους έδωσα και τη στερνή μου λίρα

και γλίτωσα από την φασαρία,

δε ξέρω τι θα φέρει πια η μοίρα.

Πικρά με φίλησες σαν τον Ιούδα,

μια ήρθες κι έφυγες σαν πεταλούδα,

μη με ξεχνάς, γύρισε στη φωλιά μου,

ανάγκη σ’ έχω μες στην αγκαλιά μου.    Μοσχόπουλος Γεράσιμος