"Ερωτικό":ένα βραβευμένο ποίημα από τον Λάσκαρη Ζαράρη

Αυτό το φιλί θέλω να κοιμηθεί μαζί σου
και αύριο το πρωί να το απλώσεις
περήφανα στο στήθος σου
γιατί είναι φιλί που θα μας ταξιδεύει αιώνια
και η αγάπη θα βυζαίνει λαίμαργα τη μοναξιά
ώστε να μεγαλώσει και να γίνει τεράστια ευτυχία ανάμεσά μας.
Όταν αποζητώ ξεκούραση
μόνο σε σένα λαχταρώ ν' ανοίξω τους ορίζοντές μου,
δεν μπορώ να στερηθώ την αύρα σου,
θα έρθω στα όνειρά σου,
θα έρθω να φτιάξουμε τον κήπο μας
με τα υπέροχα λουλούδια του έρωτα
και μεθυσμένος από τη γαλήνη του κορμιού σου
θα αναρριχηθώ στα μυστικά σου ξαφνικά
μέχρι να με πιάσει η βροχή των κυματιστών μαλλιών σου.
Όμως θα προφυλαχτώ από τα βλέφαρα
που θα με χαϊδεύουν στο πρόσωπο
και θα σε κοιτώ στα μάτια σαν οπτασία ονείρου θηλυκού,
σαν ηλιόλουστο πρωινό,
σαν ένα κυκλάμινο στον έρημο δρόμο της ζωής μου…
Κι εκεί εσύ πάλι θα απλώνεις τα κλαδιά ενός κοντινού παραδείσου
με τους ανέμους αγκαλιά κι ένα μικρό άνθος
που ποτίστηκε από το άρωμα της καρδιάς σου.
Μοσχοβολιά που απίθωσε ο καβαλάρης του χρόνου
και στοίβαξε στη σέλα του μια θάλασσα γυμνή
να την αρμενίζουν ατέλειωτα οι πόθοι
μέχρι στα χέρια μου να ζήσεις την ελπίδα του αναπαμού.

Λάσκαρης Π. Ζαράρης

Β' βραβείο στον Ποιητικό Διαγωνισμό της Σκοπέλου 2015