Κύματα που γλύκαιναν τον πόνο
και κρατούσαν ώριμες τις θαλασσινές εικόνες.
Που ράντιζαν την σκέψη μου
και ξυπνούσαν με την αλμύρα τους
τις πληγές και τα πάθη μου.
Κύματα που μαστίγωναν το διάβα μου
ανεμολόγιζαν τα όνειρα,
πάγωναν την πυξίδα μου
και φλέρταραν με τις ξέρες.
Κύματα που κορφολογούσα
στην κόψη της καμπούρας των.
Μάζευα το γαλάζιο των ταξιδιών τους,
μούστωνα τις εμπειρίες τους
και τις κελάρυζα στο μυαλό μου.
Αυτά τα κύματα ναυπήγησαν το είναι,
θωράκισαν την ψυχή μου,
υπέδειξαν τις φουσκοθαλασσιές
και χαρτογράφησαν την πλεύση μου
με γνώση τ' απάνεμα λιμάνια.
Της ζωής τα κύματα.
Αθανάσιος Πανέλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου