Δραπέτευσα στην Κίρκη μου, μα είμαι όμηρός της
και παριστάνω στο νησί τον ψεύτικο κουρσάρο,
συνήθισα στο πλάι της, σα σκλάβος στο πλευρό της,
θέλω να σπάσω τα δεσμά, σε πλοίο να μπαρκάρω.
Ξέρω, θα γίνω νικητής, δεμένος στο κατάρτι,
όσο κρατούν οι πειρασμοί, τα χέρια μου ραγιάδες,
της θάλασσας η νύμφη μου εστί αγάπη σκάρτη,
πικραίνει αυτοκράτορες και νέους βασιλιάδες.
Ας τραγουδούν τον έρωτα, δε θα με φυλακίσουν
και σα φωτιά να αισθανθώ, που χάνει τ’ οξυγόνο,
τα χρυσαφένια όνειρα, δε θα μου τα γκρεμίσουν,
τον κύκνο μες στη λίμνη μου στην πλάση ανταμώνω.
Μοσχόπουλος Γεράσιμος.
31/10/12
21:33μμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου