Τα τσακίρικά σου μάτια,
όλο νάζια μου χαρίζουν,
αν μου κάνουνε γινάτια,
τα σχωρώ σα βλεφαρίζουν.
Τα κοκκινωπά σου χείλη,
τα νογώ σαν καραμέλα,
έχουν γεύση σα σταφύλι,
μες στην αγκαλιά μου έλα.
Ρεφρέν:
Αγάπη μου το βλέμμα μας, οι πόλοι του μαγνήτη,
νότιος, βόρειος μαζί, τα σώματά μας ένα,
μα η συνταγή του έρωτα δε θέλει μόνο χάδια,
θέλει κοινά οράματα στο θαλπερό μας σπίτι,
συμπορευτές του αύριο, με πλοία και με τρένα,
συντροφικά στο χάραμα, παρέα στα σκοτάδια.
Γύρε τώρα στο πλευρό μου,
να γλεντήσω το κορμί σου,
να σου σπείρω τον καρπό μου,
να μεθύσω την ψυχή σου.
Στη φωλιά μας διανθίζει,
της αγάπης μας ο κρίνος,
η καρδιά να τον ποτίζει,
σα γλυκός, αφρώδης οίνος.
Μοσχόπουλος Γεράσιμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου