Ένα ποίημα από τον Αθανάσιο Πανέλα.
Περπατούσες!
Μες την μελαγχολία του απόβραδου
και την ομίχλη της αποβάθρας
καθώς σουρούπωνε.
Μες τον θολό κύκλο του αποσπερίτη
που έφευγε,
και την παλίνδρομη κίνηση
ενός πότη.
Περπατούσες!!
Μες τους καπνούς που έζευαν
την ύπαρξη,
και το ρίγος
να τρέμει την εικόνα.
Μες την αύρα που αποδήμησε.
Τα άκρα χάνουν
την αίσθηση,
κι η γλώσσα είναι χώμα.
Περπατούσες!!
Αθανάσιος Πανέλας
Περπατούσες!
Μες την μελαγχολία του απόβραδου
και την ομίχλη της αποβάθρας
καθώς σουρούπωνε.
Μες τον θολό κύκλο του αποσπερίτη
που έφευγε,
και την παλίνδρομη κίνηση
ενός πότη.
Περπατούσες!!
Μες τους καπνούς που έζευαν
την ύπαρξη,
και το ρίγος
να τρέμει την εικόνα.
Μες την αύρα που αποδήμησε.
Τα άκρα χάνουν
την αίσθηση,
κι η γλώσσα είναι χώμα.
Περπατούσες!!
Αθανάσιος Πανέλας
Γεράσιμε ωραία εικόνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!
Θανάσης!
Καλησπέρα Θανάση!
ΔιαγραφήΌπως κατάλαβες ξεπέρασα τα τεχνικά προβλήματα!
:-)
Γεράσιμος.