«Χρησμός μαστούρα»: ένα έμμετρο σατιρικό ποίημα από τον Μοσχόπουλο Γεράσιμο.

Στ’ Αχέροντα τις εκβολές πήγα Νεκρομαντείο
για να μου δώσουνε χρησμό, γιατί είμαι και θηρίο,
τον πισινό μου πιάσανε, μου ζήτησαν χρυσάφι,
δεν παίζει φράγκο είπα ‘γω, ευρώ δύο κι άμα λάχει!

Οι νεκρομάντεις φιλικά μου είπαν πέρνα μέσα,
καλό παιδί μας φαίνεσαι σαν τζαμπατζής με μπέσα,
μπούκαρα μόνος κι αραχτός μες στο βαθύ σκοτάδι,
κουβεντολόι έπιασα με τα παιδιά στον Άδη!

Μανιταράκια έπινα και μπόλικο χασίσι,
ξεκίνησε με τους νεκρούς κέφι κι αλισβερίσι,
τους μπάφους μοιραζόμουνα με τους καινούργιους φίλους
και μπάνιζα φεγγάρια μωβ με γέμιση ροζ ήλιους!

Σα μπήκα στο λαβύρινθο μες στη τρελή μαστούρα,
μες στο μυαλό μου όργιο, μια συνεχής βαβούρα,
τσακίστηκα, γκρεμίστηκα, μα πήγα στη θυσία,
το ζωντανό με μιας καπούτ, τύφλα να ‘χει η πυθία!

Οράματα σκαρφίστηκα μες στη μικρή μου γκλάβα,
οι χαβανέζες μπούκωναν το στόμα γκουαράνα,
χρησμό ποτέ δεν έλαβα, μα πέρασα ωραία,
μες στο πριβέ δωμάτιο με όμορφη παρέα!

Με πλύνανε, με λούζανε κι άλλα πολλά μου κάναν’
δε λέω περισσότερα, δεν είστε χαϊβάνια,
τους μάντεις ευχαρίστησα για τη μπριόζα φάση,
τους μήνυσα θα ‘ρθω ξανά στου φεγγαριού τη χάση!

Εκείνοι αποκρίθηκαν αν οι πελάτες όλοι
πληρώναν σαν την πάρτι μου με άδειο πορτοφόλι,
το μαγαζί θα κλείναμε, θα τέλειωνε η απάτη,
μα έχουμε πολλούς χαζούς και είναι και φραγκάτοι!


Μοσχόπουλος Γεράσιμος
17/08/14   11:50πμ
Πρέβεζα, Καστροσυκιά