Τα λόγια σωπαίνουν μπροστά
στις πράξεις μιας
μεγάλης απόφασης.
Μένουν αναλλοίωτα
θυμίζοντας μας την μάχη που δώσαμε,
πιστεύοντας σε μια ανέλπιστη νίκη.
Ανεξίτηλα συναισθήματα,
ανέκφραστα απωθημένα
θα κρατάνε συντροφιά
στις αιώνιες λέξεις της καρδιάς μας.
Εμείς όμως δεν θα είμαστε εδώ.
Αέναοι ταξιδιώτες βαδίζουμε,
στους δρόμους της μοίρας,
ανήμποροι να αλλάξουμε πορεία,
μεθυσμένοι με της νύχτας τα ποτά
σιγοτραγουδάμε ψαλμούς,
για τα χαμένα όνειρα μας.
<<Φτάσαμε ξανά>> ,αναφωνούμε ,
βλέποντας το τέλος να ζυγώνει.
Αυτή είναι η αιωνιότητα μας.
Ραφαήλ Μπελενιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου