Περίπολος για τους εναπομείναντες: Καινούργια ποιητική συλλογή από τον Ντέμη Κωνσταντινίδη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Περίπολος για τους εναπομείναντες

Ντέμης Κωνσταντινίδης

24γράμματα, Οκτώβρης 2016 (α’ έκδοση)

Αριθμός σελίδων: 64, e-book

ISBN: 978-960-93-8548-0

Η ποιητική συλλογή “Περίπολος για τους εναπομείναντες” κλείνει έναν κύκλο πιστής παρατήρησης, βιωμένων αποσπασμάτων, αλλά, κυρίως, διαρκούς “συνομιλίας” του ποιητικού υποκειμένου με πρότυπα του προσωπικού παρελθόντος.

Είναι η έβδομη συλλογή του δημιουργού, με ποιήματα διαφορετικών μορφών και ύφους, δημοσιευμένα -τα περισσότερα- στο διαδίκτυο, σε φιλόξενες ιστοσελίδες, ιστοτόπους και ηλ. περιοδικά λογοτεχνίας και τέχνης.

Δείγμα γραφής:

12ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Διηγήμα­τος - Ποίησης «Ιδεόπνοον»

12ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός
Διηγήμα­τος - Ποίησης
(Με ελεύθερο θέμα)
Λογοτεχνική – Συγγραφική ομάδα «Ιδεόπνοον»,
Περιοδικά: Πνοές λόγου & τέχνης και iamvosart
Εφημερίδα: Πνοές Πολιτισμού

«ΟΡΟΙ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ»
Αποστολή κειμένων, για το μεν διήγημα όριο έως τρεις σελί­δες, για τη δε ποίηση όριο έως τριάντα στίχους, με ψευδώνυμο, σε πέντε αντίτυπα με απλή ταχυδρομική επι­στολή.
Έξω από το φάκελο να ορίζεται η κατηγορία διήγημα ή ποίηση, ενώ τα πλήρη στοιχεία  των ενδιαφερομένων (ηλικία, ονο­ματε­πώνυμο, διεύθυνση, email -αν υπάρχει- κινητό ή σταθερό τηλέφωνο) να εσωκλείονται απαραίτητα σε δεύτερο φάκελο (κλειστό), έξω από τον οποίο θα αναγράφεται το ψευδώνυμο.
Η ηλικία  είναι απαραίτητη. Οι δε συμμετοχές  στο διαγωνισμό ορίζονται
από ηλικίας 15 ετών και άνω.
Τα κείμενα πρέπει να είναι ανέκδοτα, να μην έχουν δη­μοσι­ευτεί στο παρελθόν με οποιονδήποτε τρόπο και να είναι γραμμένα αποκλειστικά
σε ηλεκτρονικό υπολογι­στή.

Μόνο ένα έργο μπορεί να υποβληθεί  από τους ενδια­φερόμε­νους για κάθε μία από τις δύο κατηγορίες. Κάθε αποστελλόμενο έργο να είναι τυπωμένο στη μία πλευρά της σελίδας, με μέγεθος γραμματοσειράς: Times new Roman 12, διάστιχο 1. 

Δεν πνίγηκε αυτός: ένα κοινωνικό ποίημα από τον Γιάννη Μπαχά

Δεν έπεσε, στ’ αλήθεια

στη θάλασσα αυτός.

Παρέμεινε αξιοθαύμαστα στεγνός.

Δεν ήταν το δικό του φουσκωτό,

αυτό που ξεπνοούσε.

Και κίνδυνος κανένας δεν υπήρξε,

πως τα σωσίβια δεν θα σώσουν όποιον τα φορούσε.

Να τον εμποδίσουν,

δεν μπορούσανε αυτόν

τα σύρματα και οι φράκτες.

Και έγινε η κακοκαιρία

 για αυτόν ακόμη μια ευκαιρία.

Τι κι’ αν τον έγραψαν

στο τέλος στις απώλειες στη Χίο

και τη σωρό του στοίβασαν

σε παγωτού ψυγείο.

Η αλήθεια είναι

πως μόνο εκείνος είχε σωθεί.

Όχι απ’ τον πόλεμο,

μα από κίνδυνο ακόμη πιο θανάσιμο.

4η Ποιητική Αγρυπνία στο Τρίπορτο

 
Την Τετάρτη 26-10-2016, στις 9.00μμ, θα λάβει χώρα ποιητική αγρυπνία στο Τρίπορτο, Αρτεμισίου 48 και Παραμυθίας, στον Κεραμεικό. Θα παρουσιαστούν ποιήματα του Χρήστου Ζυγομαλά και του Γεράσιμου Μοσχόπουλου. Στους άμβωνες ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος και η Καρίνα Βέρδη. Στο υπερώο των οπτικοακουστικών μέσων ο Διονύσης Καρούσος. Όσοι πιστοί και άπιστοι προσέλθετε. Καλού κακού φέρτε και ποίηματα μαζί σας, θα είναι χαρά μας να τα ακούσουμε, γιατί όσο βαθύτερα μπαίνουμε στην ποίηση, τόσο το πράγμα ανοίγει.....

Μπορείτε να βρείτε την εκδήλωση στο facebook εδώ.

Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ , ΠΟΥ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ: ένα βραβευμένο ποίημα από την Χρυσούλα Πλοκαμάκη

Η πορεία της ζωής μας αντιμέτωπους μας φέρνει

*

Απ’ το βράδυ ως το πρωί… σε δημιουργίας μέρη!
Νιότης σύμβολο για μας …το λουλούδι τ’ ανθισμένο,

ΟΙ ‘τρανοί’ της γης αυτής ...μας το δίνουνε κομμένο...!

Ξερά τα φύλλα πέφτουνε… αρχές του φθινοπώρου...μα..

Η Άνοιξη τα τύλιξε… στ’ ακρόκλαδα του δώρου!

*

ΕΙναι βοριάς , είναι χιονιάς......παγώνεις το χειμώνα,

Να την! Η επανάσταση...η πιο μικρή ανεμώνα!

ΑΙτία για το μαρασμό ….νέφη κι αστροπελέκια,

*

΄Ομως σιμώνει η ΄Ανοιξη… στου βαρελιού τα τσέρκια!

*

ΜΟνάχα όσοι δεν μπορούν… το τόξο ν’ αντικρύζουν,

ΝΟμίζουν πως της άνοιξης… το άρμα πριονίζουν!

Στέκεται κι αντιστέκεται...στο χώμα της κρατάει...

*

Ενα μεγάλο όνειρο...δώρο ζωής σκορπάει!

ΠΑνω στη γη προβαίνουνε... δειλά δειλά τα φύλλα

ΝΑ μας δωρίσουν ταπεινά… ζωής ανατριχίλα!

Στη μάχη που ‘δωσε ξανά …κι ετούτο δω το χρόνο

ΤΑ λάφυρά της τα ιερά...στέκω και καμαρώνω!

ΤΗ σθεναρή της θέληση… σεβάστηκαν οι πάγοι
Σαν έλυωσαν και φάνηκαν… της Άνοιξης τα κάλλη!

*

Περνούνε χρόνοι δίσεκτοι...αιώνες μες στο σκότος

ΟΥτε πουλί πετούμενο ….δεν ΄χει αυτός ο τόπος!

*

Η Άνοιξη αντρειώνεται...ρομφαία ευθύς σηκώνει...φωνάζει...

 *

‘Επανάσταση’!!!!........ κι όλη η γης μερώνει...

ΠΑτάει  γερά στα πόδια της… και τρέφει τα παιδιά της

Να της τα κλέψουν, δεν μπορούν, τα δικαιώματά της!

Αυτό το έργο μπόρεσε… στεφάνι να το πλέξει...

ΣΤΑ δώδεκα αδέλφια της… μ’ αγάπη να φορέσει!

Σαν τον ξωμάχο ιδρωκοπά …σ’ αγρούς και σε χωράφια...

Η μοίρα της τη διάλεξε… να ‘ναι   ηρωίδα άξια...!

*

ΤΗΣ έταξε πως μόνο αυτή ...έστω… κι αν μείνει μόνη

*

Εχει τη δύναμη πολλή...να φέρει χελιδόνι!!!!!!!!

Χωρίς την επανάσταση… που αψηφά τα κρύα...

ΕΙκοσι αιώνες θα χαμε ...της ήττας μας τα βρύα...!

                        (2)

*

Παντού θα ήτανε νεκρά....χιλιάδες τα όνειρά μας...μα...

Εχουμε την Άνοιξη... μπροστάρη και... κυρά μας....!

ΤΥχη την είπαν μερικοί της ‘Ανοιξης τη νίκη

Χωρίς καν… να συλλογιστούν...τόσων εχθρών τα πλήθη...!

Εμπρός! , λοιπόν, μπροστάρηδες!... Ψυχή και νους η νίκη

Ι σως, έτσι… θα σπάσουμε με μιάς...το κάθε δεκανίκι!!!

1ο Βραβείο στον Διαγωνισμό Ποίησης με θέμα: "Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ,  ΠΟΥ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ"

Χρυσούλα Πλοκαμάκη

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΠΑΡΚΟ ΜΟΥ: ένα βραβευμένο ποίημα από τον Αντώνη Μικέλη

Εσείς κοπέλες που ’ρθατε στ’ αλαργινά λιμάνια,

σε ξωτικές ακρογιαλιές ή στου καπνού ντουμάνια,

εσείς οπού περάσατε απ’ τον δικό μου δρόμο,

εσείς οπού δεν νιώσατε

της θάλασσας τον τρόμο,

και κάτσατε σε μια γωνιά, εις της καρδιάς την άκρη,

σκουπίσατε για μια στιγμή

του πόνου μου το δάκρυ,

μου δώσατε στη ζάλη μου, φιλί ευτυχισμένο,

το χέρι σας εχάιδεψε

κορμί βασανισμένο.

Κοντά στον μόλο φθάσατε, κουνώντας το μαντήλι,

σαν το καράβι έλυνε τους κάβους κάποιο δείλι.

Περνάτε μες στη σκέψη μου και νοσταλγώ και πάλι,

της νιότης τα τρεχάματα σε ξένο ακρογιάλι.

Αναταράζω το νερό της θύμησης, και βγαίνουν

οι αμαρτίες στον αφρό,

μα μακριά μου μένουν.

Της νιότης πρόσκαιρες χαρές στον νου ξαναγυρίζουν,

και τη νυχτιά των γηρατειών

για λίγο την φωτίζουν.

Προκήρυξη 6ου Παγκόσμιου Ποιητικού Διαγωνισμό από την Αμφικτυονία Ελληνισμού

Προκηρύσσουμε τον 6^ο Παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό με ελεύθερο θέμα. 

Η ποίηση μπορεί να είναι παραδοσιακή ή μοντέρνα 

(θρησκευτική, Κοινωνική, συμπαντική, ερωτική, σατιρική 

καθώς και στίχους με την κλασική δομή (ρεφρέν – κουπλέ) 

και να κινείται εντός των ορίων της ευπρέπειας 

σε πέντε αντίγραφα με ψευδώνυμο 

και να μην υπερβαίνει τους 30-40 στίχους συνολικά 

σε κλειστό φάκελο με τα πλήρη στοιχεία σας ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνα κ.λ.π. Η προθεσμία ορίζεται μέχρι το τέλος του 2016. 

Άβυσσος: ένα ποίημα από τον Γεράσιμο Μοσχόπουλο

Τώρα, παντού σε κυνηγούν τα κτήνη της αβύσσου,

αν κι έχεις χάσει προ πολλού την ίδια την ψυχή σου,

λες κι έχεις γίνει φάντασμα που πλέκει κάθε βράδυ

διηγήματα εκδίκησης που πνίγει το σκοτάδι.

Και αν τολμούν, ας έρθουνε, εγώ δε λέω ψέμα

και θα τους κάνω να γευτούν τί γεύση έχει τ’ αίμα,

τα λούτρινα κουκλάκια μου κοκκινωπά θα βάψω

σαν το παιδί μου πέθανε κι εγώ να ζω, θα πάψω.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 5ΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΖΩΟΦΙΛΙΑΣ

ΠΟΙΗΣΗ

Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ – Λευτέρης Μουφτόγλου, Θεσσαλονίκη  

Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ – Ευάγγελος Κ. Ρούσσος, Χανιά                                                  

Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ – Ελένη Αντωνίου-Κωνσταντίνου, Λευκωσία                                                                       

Γ΄ ΒΡΑΒΕΙΟ – Μυρούλα Μαππούρα, Λάρνακα                                                                         

Α΄ ΕΠΑΙΝΟΣ – Αντώνιος Μικέλης, Αθήνα           

Α΄ ΕΠΑΙΝΟΣ – Κατίνα Μέτσιου, Ακράτα Αχαΐας                  

Β΄ ΕΠΑΙΝΟΣ – Σωτήρης Νικολακόπουλος, Αθήνα                        

Β΄ ΕΠΑΙΝΟΣ – Ευάγγελος Ντελής, Καρδίτσα                          

Γ΄ ΕΠΑΙΝΟΣ – Ελένη Βεζύρογλου, Θεσσαλονίκη                        

Γ΄ ΕΠΑΙΝΟΣ – Στέλλα Πετρίδου, Οινούσσες Χίου                         

Πρόσκληση στην απονομή τελετής των βραβείων του 16ου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού ΕΤΕΠ Κερατσινίου

ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ 5ου ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΖΩΟΦΙΛΙΑΣ

Το κλείσιμο της συμφωνίας το 2015:ένα βραβευμένο και σατιρικό ποίημα από τον Λευτέρη Μουφτόγλου

Τ: Τσίπρας

Α: Άγκελα Μέρκελ

Τ. Αγαπητή μου, Άνγκελα, στύλε της Ευρωζώνης,

που στη φτωχή πατρίδα μου εγκλήματα φορτώνεις

και που τους προκατόχους μου, τα τελευταία χρόνια,

σκληρά να υπογράψουνε τους έβαλες μνημόνια,

ρίξε μας μια γλυκιά ματιά και βρες μας μία λύση,   

γιατί αυτός ο Σόιμπλε το ψάρι θα μας ψήσει…

Α. Αλέξη μου, κατανοώ πως είσαι στριμωγμένος

και για γερή βοήθεια θα δράσω εσπευσμένως.

Στείλε υπουργό, που σε τρανά πήγε πανεπιστήμια

και σου υπόσχομαι γοργά μια συμφωνία τίμια.

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΗΣ ΤΖΟΥΛΙΑΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 

«ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ» ΤΗΣ

ΤΖΟΥΛΙΑΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ

     Η ποίηση της Τζούλιας Πουλημενάκου εκτός από τον άρτιο χειρισμό της γλώσσας, η οποία εμπεριέχει τα απαραίτητα αισθητικά και νοηματικά στοιχεία, που χαρακτηρίζουν μια γνήσια ποιητική γραφή, χαρακτηρίζεται και από βαθιά ευαισθησία, λυρισμό αλλά και προβληματισμό. Ο αναγνώστης που θα συνταξιδέψει με την ποιήτρια στο ποιητικό πέλαγος του πολύχρωμου ουρανού της ψυχής της, θα αισθανθεί να γίνεται ένα με τον άνεμο, τη βροχή και το φως, σ’ ένα φανταστικό, αλλά ταυτόχρονα τόσο αληθινό κόσμο! Η ποιήτρια γεννήθηκε με την ευαισθησία της ψυχής και την ικανότητα πρόσληψης των μηνυμάτων, τόσο των εξωτερικών όσο των εσώτερων που απαιτεί η ποίηση. Η θεία βούληση τής έδωσε απλόχερα την ευαισθησία, την ικανότητα ενσυναίσθησης και το ταλέντο της υπερβατικής σκέψης. Με αυτά τα εφόδια η ποιήτρια εμβαθύνει στα γεγονότα αλλά και στα νοητικά μονοπάτια, με τρόπο ιδιαίτερα αναλυτικό και υπερβατικό. Η ψυχική της ευαισθησία και τα συναισθήματα είναι η αφετηρία της ποίησής της, όμως δε μένει στο προφανές. Επιχειρεί να ξεφύγει από τα στενά όρια του ορατού και αναζητά, με μια υπερβατική προσέγγιση, απαντήσεις εκεί που μόνο οι γνήσιες ποιητικές φύσεις μπορούν να προσεγγίσουν.

     Η «Απρόσμενη ΄Ανοιξη» για τους γνωρίζοντες δεν είναι καθόλου απρόσμενη. Είμαι σε θέση να γνωρίζω την εξελικτική πορεία της ποιήτριας, τα τελευταία χρόνια που αυτή αποτελεί μέλος της «Πανελλήνιας ΄Ενωσης Λογοτεχνών» και θεωρώ απολύτως φυσική την υλοποίηση της δυναμικής της μέσα από αυτή τη νέα της ποιητική συλλογή. Η «Απρόσμενη ΄Ανοιξη» εμπεριέχει εκτός από το φυσικό ταλέντο της ποιήτριας, την ανιούσα πορεία της μέσα από συστηματική μελέτη στην τεχνική, στην αισθητική, αλλά προπάντων στη διανοητική ανάλυση και σύνθεση των θεμάτων της. Η πρωτότυπη σύλληψη της ποιήτριας, κατ’ αρχάς να παρουσιάσει τα ποιήματά της ως παιδιά τής πλέον δημιουργικής και ταυτόχρονα αισθαντικής εποχής του έτους, όπως είναι η ΄Ανοιξη, δίνει εξ’ αρχής μια ιδιαίτερη υφή στο έργο. Μας οδηγεί τόσο αισθητικά όσο και διανοητικά σε έναν ιδιαίτερο ποιητικό κόσμο και μας προϊδεάζει για μια σημαντική ποιητική προσέγγιση, το επίπεδο της οποίας κατορθώνει να το υποστηρίζει σε ζηλευτό βαθμό.