Στο φίλο Θανάση...
Δυο φίλοι
συναντήθηκαν,
μιλήσανε για
αξίες,
για αγάπες
αξεπέραστες
κι ανθρώπινες
φιλίες.
Ο Γιώργος λόγο
εκφωνεί
με τη φειδώ της
Σπάρτης,
για έρωτες που
σβήστηκαν
«Σ’ ένα φιλί που ‘ταν
γλυκό
σαν το κρασί με
μέλι,
την προδοσία της
έκρυβε
η όμορφη Σεμέλη».
Το λόγο πήρε κι ο
Θαλής
που ήταν ξηγημένος,
με λίγα χιόνια
στα μαλλιά,
μα όχι πικραμένος:
«Τους Εφιάλτες
ξέχνα τους,
γυρίζουμε σελίδα,
κοιτάμε πάντα πιο
μπροστά,
κρατώντας την
πυξίδα!».
Σαν έδωσαν
υπόσχεση
πως πάλι θα
ειδωθούνε,
τις νέες ιστορίες
τους
πιστά θ’
αφηγηθούνε!
Μοσχόπουλος
Γεράσιμος
30/12/13 13:00μμ.
Γράφτηκε στο καφέ
«Κούρος» της Αμαρύνθου.
Mα τι όμορφο Γεράσιμε :)) Πόσο αληθινό κι έξυπνα αφηγηματικό , λες και τους βλέπεις μπροστά σου τους πρωταγωνιστές σου !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Αλίκη!! Είναι εμπνευσμένο από πραγματική ιστορία με μυθοπλασία βέβαια! Χρόνια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήEΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ!ΥΠΕΡΟΧΗ Η ΧΡΟΙΑ ΤΟΥ-ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΕΡΑΣΙΜΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Δημήτρη! Καλή χρονιά!
ΔιαγραφήΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ! Η ΧΡΟΙΑ ΤΟΥ ΣΤΙΧΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΑΛΗ ΠΟΥ ΘΙΓΕΙ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ{ΕΡΩΤΑΣ-ΦΙΛΙΑ Κ.Λ.Π)! ΚΑΛΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΕΡΑΣΙΜΕ,ΔΗΜΗΤΡΗΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφή