"ΤΟ «Ε Ρ Γ Ο» ΤΗΣ Ζ Ω Η Σ": ένα βραβευμένο ποίημα από τον Κώστα Σώκο.

Στη μέση του Ωκεανού, ανατολή ηλίου.
Αργή, μα ολοφάνερη η κίνηση της Γης.
Οι σκέψεις φιλοσοφικές,  μεστές και διαυγείς,
στην κόντρα γέφυρα, ψηλά, του ποντοπόρου πλοίου.

Καθένας όταν σκέφτεται το σύμπαν, απορεί.
Η κίνηση στο άπειρο εντός κι΄ εκτός ορίων,
η κίνηση των αστεριών, ατόμων και μορίων,
θυμίζουν τον Ηράκλειτο, όπου  « τα πάντα ρει ».

Κινούνται  κι΄ οι τεκτονικές οι πλάκες αενάως
και σπρώχνονται πιέζοντας τα έγκατα της Γης.
Από « ΠΑΓΓΑΙΑ» που ήτανε  και μάζα συμπαγής,
στο Ντέρμπαν χώρισε στα δυο κι’ έφτασε στο Μανάος!

Ταξίδι στο διάστημα, στο έρεβος, στο χάος.
Μοιραίοι και αμέτοχοι, αθώοι εκδρομείς,
της ίδιας τύχης έρμαιοι και άβουλοι εμείς:
Ο πλούσιος, ο άσημος, ο νευρικός, ο πράος.

Μυριάδες άγνωστοι λαοί, σε μια ζωή πλανόδια,
στο σύμπαν περιφέρονται και αεροβατούν.
Έχουνε  την ψευδαίσθηση, πως  σταθερά πατούν,
μα θα τους φύγει κάποτε η γη  κάτω απ’  τα πόδια!

Γη του λευκού, του μελαψού, του κίτρινου, του νέγρου,
με τ΄ αγαθά σου συντηρείς ατέλειωτες  γενιές.
Η μεγαλοψυχία σου  δεν κάνει  τσιγκουνιές.
Παραγωγός, στο γύρισμα  ενός μεγάλου έργου.

Ναι, ένα  έργο παίζεται. « Ζωή» το όνομά του,
που έχει σκηνοθετηθεί με τρόπο ευφυή.
Ο σκηνοθέτης άγνωστος κι’ εμείς ηθοποιοί
που  δεν θα καταλάβουμε ποτέ το νόημά του!



Στο  ποίημα αυτό, Έχει  απονεμηθεί Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών , στις 2-2-2014
Σε Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης