Ωραίο το ποίημά σου Σωκράτη!
Εγώ ένας
ερημίτης των ποταπών καιρών
ένας ονειροπόλος χωρίς όνειρο
ένας άνθρωπος χωρίς σκοπό
σαν αγρίμι τριγυρνώ μπας και βρω κάπου
κρυμμένη καμιά ελπίδα…
Στις απέραντες κοιλάδες της απανθρωπιάς
και του αμαυρωμένου ουράνιου τόξου
εγώ
ένας διψασμένος αταξίδευτος ταξιδευτής,
σκάβω με την ψυχή μου να βρω
ζωοποιό νερό
Πάνω στην καμήλα των αναστεναγμών
διασχίζω την έρημο της ζωής
και τώρα ο δύστυχος
με αυτό το ποίημα αναζητώ μία
όαση που δεν υπάρχει,
αλλά που πιστεύω ότι μπορεί.
Σωκράτης Μεργιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου